Elleri ile yüzümün her bir ayrıntısına tüm dikkatiyle dokundu. Yanağımda durdurduğu elleri yavaşça çeneme doğru ilerledi. Derin bir nefes alıp konuştu. "Daha seni göremiyorum bile seni nasıl sevebilirim?" Haklıydı, sözlerinde tamamen haklıydı ama bilmediği bir şey vardı. Sevmek için görmek gerekmezdi. Çeneme yakın olan parmaklarını alıp kalbimin çarptığı göğüs kafesime yaklaştırdım. Kalbimin deli gibi atmasını umursamamaya çalışarak konuştum: "Göremezsen bile hisset."

"Göremezsen bile hisset"