Işıkların kapanmış ooması mıydı geceyi getiren, yoksa içimizdeki karanlıklar mıydı yaşanmışlıklarımızdan beslenen?

"Neden buradasın?" Gözlerim karanlıkta sesinden başka ona ait bir şey aradı, bulamadım. Bu yüzden ben de gözlerimi kapadım ve yüzünü hayal etmeye başladım. Dağınık siyah saçları ve her zaman meydan okuyucu bakışlara ev sahipliği yapan yeşilleri.
Sonra sorladım kendimi, geçmişe gidebilmek, cevap bulabilmek için.
Neden buradaydım?
Bunu ona söyleyemezdim. Fedakarlık bilmeyen birine bunu öğretemezdim.
"Anlamazsın." Kelime ağzımdan dökülürken hiç duymamış olmasını dilemiştim.