Herkesin bir Mualla'sı vardır,muallakta olduğu zamanlar. Cennet'in Cehennemi,rakının peyniri vardır. Peki ya aşkın en hafif dokunuşlarına eşlik edebilecek bir şey var mı ? Kelimeler...

Zamanın eğrisinde acıların sessizliğe dönüştüğü bir yer. Ütopya süvarimin devamı, hatırladığın saçmalıklarımın tek bir kaynaktan çıkması bu sefer.

Burası eksi yirmi altı derecelik soğuk sitemlerin olduğu bir dünya.
Sebepsizce yaşadığımız hayatın içinden bir adam ben.
Merhaba, yokluğum ve yok olanlar.
Var oluşum, oluşumum.
Anlatacaklarım ses tonumun ince-sel ezgilerinin ürünü.
Konsanatlar’ım.
Yine birbirinden değişik hayatların tam bir deneysel şekilde yürüyen karmaşaları var bu satırlarda.
İşleyiş unsurları yine insan, sen ve senin olduğun her şey.
Sıradanlaştırarak anlatmaya başlayacağım, ironik olarak sen anlayacaksın.
Emir kipi değil yazdıklarım, senin bakıp da göremediklerinden.
Benimle birlikte isen çevir sayfaları, durma sakın.
Son nefesine kadar.
Evet bu bir arayış.
Kadere inanmakta ki amaç, kadersizliğimizi sorgulamak aslında. Asıl olan amaçsa çaresiz düşüncelerin kavramsal soyutları.
Bir gün elinden kaçırdığın nesnelerin evrende sonsuzluğa ulaşacağını bilmektir inanç.
Aşk’a ve sana inanç.
Peki ya inanmak, hislerimizin tanımsız cümleleri mi?
Düşüncelerin en sert kabuslarından içeri giren bir adam düşünün. Düşünen adamın düşünemeyen bakışları içerisinde kördüğüm olmuş duyguların beyin içerisinde sevişmesi.
Tanımsız cümlelerimin tanımsız özneleri.
Bunlar hep cümle dışı unsur.
Sizlere de merhaba.
Sevgili okuyucum, kurcalamaya yeniden başlıyoruz.
Sorgulamaya, sabretmeye ve sonsuzluğa biraz daha yaklaşmaya.
Karmaşık olan kargaşa da karmaşık cümlelerimi yazmaya başladım. Bu hikaye senin aşık olduğun romanlara benzemeyecek.
Okudukça düşünmeni isteyeceğim.
Hazır olduğunu bildiğim için bu giriş kısmını bitirmek istiyorum artık.
Deli bir adamın merhaba demesi de böyle işte, ne yapalım.
Tekrardan merhaba.
Dışarı da yağmur var, satırlarda sel olmuşluk.
Sende biraz ben, bende biraz sen.
Karga sessizliğini yedi, akrep yelkovanı kovaladı.
Bugün akrep benden de hızlı çıktı.
Ters gidişler hayatımızın evrelerineydi ve bunlar birer yakarıştan ibaret olan yaşam gibiydi.
Geliş saatinin yok oluş efsanesi. Seninle biz gibi.
Sahile vuran dalgan gibi, saçlarının esmesi gibi.
Kafiyeleri bozuşum, rediflerle kaçamaklarım gibi.
Ayın yüksekliğine çıkma zamanı, okyanus saatleri.
Ve
Şimdi…